Rookgordijn

Wij Weberfans kennen ‘m natuurlijk al: de originele Weber Smoker. Maar ik ken in ieder geval niemand die ‘m daadwerkelijk heeft. Ze zijn verkrijgbaar vanaf een kleine 400 euri, maar hoe vaak gebruik je zo’n ding? Twee keer per jaar? Drie keer? Tenzij je van gekkigheid niet weet waar je je geld aan uit moet geven een duur grapje. Zo weet ik dat Rookgordijn-collega Jan in het bezit is van een originele Kipgrill. Mooi machien, maar is volgens mij ook hooguit twee keer uit de verpakking gekomen. Al was dat een krijgertje, toch Jan?

En wat is zo’n smoker nou helemaal? Een normale Weber met een schoorsteen ertussen, nietwaar? Dat kunnen we toch zelf ook bouwen? Het is een kwestie van een aluminium plaat buigen tot de uiteinden elkaar raken, met een diameter van 57″. Aan mekaar lassen en klaar is de schoorsteen. Binnenin wat steunen popnagelen waarop het bestaande rooster kan rusten en klaar is de rookoven. En voor diegenen die zich verbazen dat ik ineens zo handig ben geworden: dit gehele project is gedragen en uitgevoerd door mijn oude gepensioneerde vader. Ik een smoker, hij achter de geraniums vandaan. Win-Win heet dat geloof ik.

Gisterenavond was er tijd en gelegenheid om de smoker voor de eerste maal te testen. Beenhammetje van 750 gram in de whiskymarinade gezet en het startertje gevuld met houtskool. Grote brokken appelhout in het water gezet. Vervolgens de Weber aan een zijde gevuld met gloeiende kolen, daarbovenop het appelhout. Het moment suprême: schoorsteen erop. Paste precies! Rooster erop. Paste ook precies!

Hammetje erop en deksel boven op de schoorsteen. Daar waar ik had verwacht dat de temperatuur bovenin de ketel relatief laag zou blijven, schoot die ineens omhoog tot 250 graadjes celcius. Da’s niet bepaald low en slow! Dus snel alle schuiven dicht en temperen die handel. Dat hielp, en op een gegeven moment kreeg ik de temperatuur op een constante 100 graden. Maar dat kostte wel wat inspanning en regelwerk met de schuiven.

Verder stond er gisterenavond een stevige wind, maar ik heb nooit de angst gehad dat de handel zou kapseizen. Een stevige constructie. Al met al ging de beenham om 15.30 op het rooster en kwam ie er om 17.45 vanaf. Ik heb de kerntemperatuur niet gemeten (moet volgens mij zo’n 60 graden zijn), maar die heb ik gegokt. Kwartiertje in de folie en dan aansnijden. Prima stukkie vlees! In combinatie met een komkommersalade, aardappelgratin en een uitstekende Australische rode wijn een smakelijke zaterdagavond. O ja: het glaasje Pineau (via www.cognacnet.eu) als aperitief was ook al geen straf. Vriend Klaas Koopmans van Cognacnet voorspelt een grote toekomst voor dit in Frankrijk al razend populaire drankje

, dat is gebaseerd op cognac.

Tot zover de commercials. Is de homemade Smoker een succes? Misschien te vroeg om daar al iets over te zeggen. In het vroege voorjaar gaan we een tweede experiment doen. Iets met verse paling. En een hoop rook…..

7 Reacties op “Roken op de Weber”